|
|
کنارآبچری زیبا با منقار صاف و ظریف، پاهای خیلی دراز و بدن سیاه و سفید است. نر و ماده در دوره جوجه‌آوری تا حد زیادی هم‌شکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. پرنده نر بالغ در دوره جوجه‌آوری روتنه و بال‌های سیاه دارد. بخش پشتی تارک سر و پس سر سیاه مایل به خاکستری، دم خاکستری رنگ‌پریده و مابقی بدن سفید دیده می‌شود. پاها خیلی دراز و به رنگ صورتی مایل به قرمز هستند. پرنده ماده بالغ، تیرگی تارک سر را ندارد. همچنین روتنه و پرهای شانه‌ای سیاه مایل به قهوه‌ای است که در تضاد با رنگ سیاه بال‌ها به خوبی نمایان می‌شود. پرنده نابالغ روتنه قهوه‌ای مات دارد و به واسطه حاشیه رنگ‌پریده پرهای روتنه، طرح فلس‌مانند نشان می‌دهد.
پیکره‌های آبی ساحلی، مصب‌ها، حاشیه رودخانه‌ها و دریاچه‌های کم‌عمق واقع در اراضی پست و گاهی دریاچه‌های کوهستانی، شوره‌زارها، دشت‌های سیلابی و مرداب‌های بازِ شور و لب‌شور را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
پرنده‌ای اجتماعی است و معمولاً به تنهایی یا گروهی، همراه با دیگر کنارآبچرها دیده می‌شود. با گام‌های بلند و به شکلی نامتعادل در طول سواحل راه می‌رود. بیشتر از بی‌مهره‌ها به ویژه حشرات آبزی تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری از اوایل فروردین تا اواخر خرداد آغاز می‌شود و کلنی جوجه‌آوری در نزدیکی آب و در بخش‌های کم‌عمق پیکره‌های آبی، حاشیه دریاچه‌ها و مناطق غرقابی تشکیل می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش گودی کم‌عمقی از مواد گیاهی با پوششی از مواد نرم‌تر است که آن را بین گیاهان درون یا حاشیه آب‌های کم‌عمق، همچنین زمین‌های گلی نزدیک آب بنا می‌کند. معمولاً سه تا چهار و گاهی پنج تخم نیمه‌بیضی تا بیضی، صاف، تا حدی صیقلی، نخودی مایل به قهوه‌ای کم‌رنگ، با خال‌ها و لکه‌های سیاه و گاهی خاکستری و به ابعاد 31 × 44 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 25 تا 26 روز طول می‌کشد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، توانمند و برای تغذیه مستقل از والدین هستند و در حدود 28 روزگی مستقل می‌شوند.
به تعداد فراوان در تالاب‌های کشور (به استثنای نواحی جنوب شرقی) جوجه‌آوری و در نواحی جنوبی دریای خزر، سواحل جنوبی و جنوب غربی زمستان‌گذرانی می‌کنند.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
