|
|
|
|
|
ماهی‌خورکی درشت‌جثه که به واسطه بدن رنگین و منقار دراز، ضخیم و قرمز به آسانی از سایرین قابل تشخیص است. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرنده بالغ سر، گردن، شکم، پهلوها و خم بال‌ها قهوه‌ای بلوطی است. گلو و سینه سفید و روتنه، دمگاه، دم و بخش عمده‌ای از روی بال‌ها آبی روشن دیده می‌شود. در پرواز، شاه‌پرهای اولیه سفید و نوک آن‌ها سیاه به نظر می‌رسد. پاها نیز قرمز نارنجی است. پرنده نابالغ شبیه به بالغ‌ها است، اما کم‌رنگ‌تر و مات‌تر، با سینه راه‌راه و منقار زرد نارنجی و در قاعده تیره دیده می‌شود.
در اطراف نهرها، کشتزارها و اراضی پست با بوته‌ها و درختان پراکنده، باغ‌ها، دشت‌های باز مجاور جویبارها، پیکره‌های آب شیرین و سواحل دریاها به سر می‌برد و نسبت به سایر ماهی‌خورک‌ها وابستگی کمتری به آب نشان می‌دهد.
معمولاً به صورت انفرادی یا جفت و به ندرت به صورت گروهی دیده می‌شود. گاهی جفت‌ها سراسر سال را در کنار هم می‌مانند. پرواز قوی با بال‌زدن‌های منقطع دارد. بیشتر از حشرات، ماهی‌ها، دوزیستان، خزندگان و گاهی پستانداران، پرندگان، سخت‌پوستان و کرم‌ها تغذیه می‌کند و اغلب طعمه را از محل نشستن جستجو و با پروازی سریع به آن حمله می‌کند. گاهی نیز برای صید خرچنگ‌ها در آب شیرجه می‌رود.
جوجه‌آوری از فروردین و با تشکیل قلمرو در حاشیه یا دور از پیکره‌های آبی آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش تونلی به طول 60 تا 150 سانتی‌متر، به قطر هفت سانتی‌متر و با اتاقکی در انتها است. گاهی نیز آشیانه را در شکاف صخره‌ها و سنگ‌ها بنا می‌کند. معمولاً پنج تا شش، گاهی چهار یا هفت تخم بیضی کوتاه، کروی، صاف، براق، به رنگ سفید و به ابعاد 4/26 × 2/30 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها هجده تا بیست روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد عریان، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. پرورش جوجه‌ها 26 تا 27 روز طول می‌کشد. گاهی دو دسته تخم در هر دوره جوجه‌آوری می‌گذارد.
مقیم نواحی پست جنوب کشور از منطقه قصر شیرین در استان کرمانشاه تا نواحی مرکزی و جنوبی استان سیستان و بلوچستان است.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
