باشگاه پرنده نگری ایرانیان
اعضا
خانه پرندگان ایران وبلاگ
باشگاه پرنده نگری ایرانیان
سبد خرید جستجو اعضا زبان

پرندگان ایران پلیکان سفید (مرغ سقای)

Text string:
QR Code:
Error correction:
Output format:
Border: modules
Scale: pixels per module
Version range: Minimum = , maximum =
Mask pattern: (−1 for automatic, 0 to 7 for manual)
Boost ECC:
Statistics:
SVG XML code:
نام فارسی: پلیکان سفید (مرغ سقای)
نام انگلیسی: Great White Pelican
نام علمی: Pelecanus onocrotalus

صدا:

آواز:  

نام های دیگر

ویژگی های ظاهری

طول بدن: 140 تا 175 سانتی متر

گستردگی بالها :  270 تا 360 سانتی متر

ویژگی های شناسایی:

پلیکان سفید پلیکانی پر جثه و سفید رنگ است. پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری، کیسه گلویی زرد رنگ، هاله‌ای صورتی روی پرهای سفید رنگ بدن و یک کامل مجعد با پرهای نامنظم در پشت سر دارد. پرهای جلو پیشانی به شکل «7» و چشم‌های آن قرمز است؛ اطراف چشم‌ها را پوست برهنه صورتی رنگی احاطه کرده و تا منقار کشیده شده است.شاهپرهای اولیه و ثانویه به رنگ سیاه است و در زمان پرواز بال‌ها در نیمه جلوییف سفید و در نیمه عقبی سیاه دیده می‌شوند.پاهای آن نیز گوشتی رنگ هستند. پرنده نابالغ در ابتدا قهوه‌ای و به تدریج به رنگ سفید چرک در می‌آید ولی همچنان خال‌های قهوه‌ای نامنظمی در سطح بدنش به چشم می‌آید. پرنده نر و ماده آن همشکل و با تغییر فصل تغییرات اندکی در ظاهر آن‌ها ایجاد می‌شود.

عکس از نوید هرمزی

ویژگی های زیستی

زیستگاه: 

پهنه‌های بزرگ آب شیرین و کم‌عمق به ویژه تالاب‌ها و دلتاهای رودخانه‌های بزرگ و به مقدار کمتر لوگون‌های شو و لب‌شور، خلیج‌ها و سواحل زیستگاه مناسبی برای این پرنده محسوب می‌شود.

عادات رفتاری و زیستی: 

به طور کلی  پلیکان سفید پرنده‌ای اجتماعی است و در تمام طول سال به صورت گروهی دیده می‌شوند. هنگام پرواز سر و گردن را روی بدن جمع کرده و با بال‌زد‌ن‌های سنگین و قوی و گاهی با بال‌بازروی‌های کوتاه حرکت ‌می‌کند. با وجود جثه بزرگش، زمان زیادی در طول روز را به پرواز اختصاص می‌دهد. اغلب روی جریان‌های هوایی گرم سوار شده و تا چند صد متر اوج می‌گیرد. رژیم غذایی پلیکان سفید را صرفاً ماهی‌ها تشکیل می‌دهند و آن‌ها را به صورت گروهی، با تشکیل نیم‌دایره و هدایتشان به نواحی کم‌عمق صید می‌کند.

زادآوری: 

از اواسط اردیبهشت ماه تا خرداد با تشکیل کلنی در نیزارهای متراکم حاشیه پیکره‌های آبی، جزایر و به ندرت در اراضی  فاقد پوشش گیاهی  آغاز می‌شود.  لانه این گونه توده‌ای حجیم از نی‌ها، ساقه‌ها و شاخه‌های گیاهان است. تک همسر است و معمولاً دو گاهی سه و به ندرت چهار تا پنج  تخم می‌گذارد؛ بین 29 تا 30 روز طول می‌کشد تا جوجه ها از تخم بیرون بیایند.

پراکنش و فراوانی 

در دریاچه‌های ارومیه و تشک جوجه‌آوری می‌کند. همچنین در گذشته به طور محلی در برخی تالاب‌های استان‌های خوزستان و فارس جوجه‌آوری می‌کرده است. زمستان گذرانی به طور منظم در تالاب‌های استان‌های خوزستان، فارس و سیستان و بلوچستان انجام می‌شود. همچنین در زمستان به طور عبوری و به تعداد اندک در سواحل جنوبی دریای خزر دیده می‌شوند.تعداد کمی از افراد غیر جوجه‌آور (به ویژه نابالغ‌ها) ممکن است در طول تابستان در تالاب‌های استان‌های خوزستان و فارس باقی بمانند.

 


مشاهدات اعضا:


         

کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد