|
|
|
|
|
کنارآبچری بزرگ‌جثه با قامت و گردن کشیده و پاها و منقاری دراز است. نر و ماده هم‌شکل (ماده اندکی بزرگ‌تر) و دارای تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری با سر، گردن، روتنه و سینه نارنجی بلوطی مشخص می‌شود. روی تارک سر، روتنه، قسمت‌های پایینی سینه، شکم و پهلوها راه‌راه تیره دارد و مابقی زیرتنه سفید است. نوار بالی سفیدی روی بال‌ها دارد که هنگام پرواز در تضاد با رنگ سیاه شاه‌پرهای پرواز به خوبی نمایان می‌شود. دمگاه سفید مربعی و دم سیاه است. همچنین منقار نارنجی با نوک تیره و پاهای سیاه دارد. در خارج از این دوره پرنده بالغ با سر و روتنه خاکستری قهوه‌ای یکدست و زیرتنه خاکستری سفید دیده می‌شود. پرنده نابالغ به واسطه سر، گردن و سینه نارنجی نخودی و روتنه خاکستری با لکه‌های تیره از بالغ‌ها قابل تشخیص است.
عکس از نوید هرمزی
مناطق جزرومدی با بستر گلی، آب‌های شیرین، دریاچه‌ها و تالاب‌های لب‌شور، علفزارهای غرقابی و حواشی نیزارها را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند. زمستان‌ها نیز در خلیج‌ها و مصب‌ها دیده می‌شود.
بسیار اجتماعی است و در دسته‌های با اندازه متغیر دیده می‌شود. پروازهایی با سرعت‌های متفاوت، از بال‌بازروی‌های بسیار آرام هنگام نزدیک شدن به محل استراحت شبانه تا شیرجه‌های سریع هنگام نمایش‌های جنسی برفراز قلمرو خود دارد. در پرواز سر و بدن را در یک راستا نگه می‌دارد و پاهای کشیده‌اش از حد دم تجاوز می‌کند. راه رفتنی با شکوه دارد و به راحتی وارد آب‌های عمیق می‌شود. عمدتاً از بی‌مهره‌ها و همچنین مواد گیاهی تغذیه می‌کند. برای این منظور، منقار خود را به صورت عمودی و با قدرت درون گل و لجن فرو می‌برد و پس از یافتن طعمه آن را به طور ناگهانی بیرون می‌کشد و می‌بلعد.
به صورت مهاجر عبوری و زمستان‌گذران در اغلب تالاب‌های آب شیرین نواحی جنوبی دریای خزر، حوضه دریاچه ارومیه و نیز استان‌های خوزستان، فارس و حوضه سیستان دیده می‌شود. همچنین حضور این گونه در تابستان و به صورت غیرجوجه‌آور از برخی تالاب‌های نواحی شمال غرب، جنوب و جنوب شرق کشور گزارش می‌شود.
جزء پرندگان نزدیک به تهدید (NT) و دارای ارزش حفاظتی است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
