|
|
|
|
|
صدا:
آواز: 
طول بدن: 75 تا 88 سانتی متر
گستردگی بالها: 204 تا 220 سانتی متر
ویژگی های شناسایی:
بزرگ ترین عقاب ایران با بالهای بلند با شاهپرهایی بلند و انگشتانی روبه بالا و دمی بلند است. نر و ماده شکل هم با این تفاوت که ماده کمی بزرگ تر است. فاقد تغییرات فصلی می باشند. در پرندۀبالغ روتنه قهوه ای تیره، تارک سر و پس گردن قهوه ای طلایی و پوشپرهای میانی بالها کرم تا زرد مایل به قهوه ای است که تشکیل نواری روشن روی بالها می دهد. زیرتنه قهوه ای تیره تا روشن، لبه بالها در زیر همچنین انتهای دم بلندش تیره رنگ است. پرندۀ نابالغ شبیه به پرندۀ بالغ ولی رنگ عمومی بدن قهوه ای تیره است و تارک و پس سر زرد مایل به قهوه ای دارد. قاعدۀ شاهپرهای اولیه و ثانویه در زیر بالها لکه سفیدی دارند که در پرواز به خوبی دیده می شود. دم نیز سفید و نوار سیاهی در انتها دارد.
زیستگاه:
در کوهستان های بلند و مرتفع و گاهی در تپه ماهور ها مناطق استپی جنگل ها و حتی تالاب های مناطق پست زندگی می کند.
عادات رفتاری و زیستی:
اغلب به تنهایی یا جفت دیده می شود. پروازی با شکوه و قدرتمند دارد با بالهایی هم سطح بدن در دایره های بزرگ بالباز روی می کند. در طول روز مسافت زیادی در جستجوی طعمه بالبازروی می کند. ساعتها روی صخره یا درختی بلند که دید خوبی به اراضی پیرامون داشته باشد می نشیند. برای شکار در ارتفاع پایین پرواز می کند و با شیرجه ناگهانی و سریع طعمه را با چنگالهای قوی خود صید می کند. آشیانه خود را از توده های بسیار بزرگ و حجیم از شاخه ها و برگ ها در روی درختان بلند یا بیرون زدگی صخره ها لبه پرتگاه ها بنا می کند و معمولا لانه های سال های قبل را ترمیم می کند و هر سال شاخ و برگ به آن اضافه می کند بنابراین ارتفاع آشیانه گاهی به چند متر هم می رسد. جفت ها اغلب در قلمرو خود چندین لانه دارند و در سال های مختلف به طور متناوب از آنها بهره می برند. بیشتر از پستانداران، پرندگان و گاهی خزندگان، ماهی ها و یا لاشۀ آنها تغذیه می کند.
زادآوری:
دوره زاد آوری از اواسط بهمن تا اواسط اردیبهشت آغاز می شود. تک همسر است و معمولا دو تخم(به ندرت یک تخم یا سه تخم) می گذارد تخم ها بیضی کوتاه، به رنگ سفید، با خالها و لکه های قهوه ای، قرمز بلوطی و خاکستری کمرنگ و به ابعاد 60*77 میلیمتر می باشند. دوره تفریخ تخم ها 43 تا 45 روز است. جوجه ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. در ابتدا از طریق منقار به منقار توسط پرنده ماده تغذیه می شوند و معمولا جوجه کوچک تر در رقابت با جوجه بزرگ تر در ربودن غذا از مادر شکست خورده و تلف می شود. جوجه ها پس از 30روز قادرند تا بدون کمک مادر از غذای آورده شده به آشیانه تغذیه کنند. پرورش جوجه ها 65تا 70روز طول می کشد ولی همچنان تا حدود 20روز پس از آن قدرت پرواز چندانی ندارند.
به صورت گسترده در مناطق کوهستانی شمال و غرب کشور و نواحی جنوب شرقی تا کوه های استان کرمان و سیستان و بلوچستان پراکنش دارد.
منابع:
داوطلبینی که در تهیه این معرفی همیاری نمودند:
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
