باشگاه پرنده نگری ایرانیان
اعضا
خانه پرندگان ایران وبلاگ
باشگاه پرنده نگری ایرانیان
سبد خرید جستجو اعضا زبان

پرندگان ایران سبز قبای هندی

Text string:
QR Code:
Error correction:
Output format:
Border: modules
Scale: pixels per module
Version range: Minimum = , maximum =
Mask pattern: (−1 for automatic, 0 to 7 for manual)
Boost ECC:
Statistics:
SVG XML code:
نام فارسی: سبز قبای هندی
نام انگلیسی: Indian Roller
نام علمی: Coracias benghalensis

ویژگی‌های ظاهری

طول بدن: 32 تا 34 سانتی‌متر
گستردگی بال‌ها: 65 تا 74 سانتی‌متر است

ویژگی های شناسایی:


سبزقبایی درشت‌جثه و تا حدی شبیه به «سبزقبای معمولی» است، اما به واسطه جثه بزرگ‌تر، بال‌های گردتر و پهن‌تر، دم چهارگوش و نسبتاً بلندتر و رنگ قهوه‌ای‌تر پروبال از آن متمایز می‌شود. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ تارک سر سبز مایل به آبی و صورت، گلو و قسمت بالای سینه قهوه‌ای مایل به صورتی با رگه‌رگه سفید دارد. پس گردن قهوه‌ای، روتنه قهوه‌ای با جلای سبز و شکم آبی کم‌رنگ است. در پرواز روی بال‌ها و دمش ترکیبی از رنگ بنفش تیره و آبی روشن دارد. منقار سیاه، چشم‌ها قهوه‌ای و انگشتان قهوه‌ای صورتی است. پرنده نابالغ شبیه به بالغ‌ها است اما رنگ صورت، سینه و روتنه مات‌تر، قاعده منقار کم‌رنگ‌تر، بال‌ها مات‌تر و شکم سبزتر به نظر می‌رسد.

سبز قبای هندی، هرمزگان، عکس از امیر مدیری

ویژگی‌های زیستی

زیستگاه:

در زیستگاه‌های متنوعی از جمله کشتزارها، نخلستان‌ها، مناطق باز با بوته‌ها و درختان پهن‌برگ خزان‌کننده دیده می‌شود.

عادات رفتاری و زیستی:

چندان اجتماعی نیست و معمولاً به صورت انفرادی و یا جفت دیده می‌شود. پروازی شبیه به سبزقبای معمولی دارد. بیشتر طول روز را بی‌حرکت روی شاخه‌های خشک درختان یا سیم‌های انتقال برق می‌نشیند و اغلب صبح زود و نزدیک به غروب آفتاب فعالیت می‌کند. علاقه زیادی به خاک‌بازی با بال‌های گسترده بر سطح خاک دارد و در روزهای بارانی نیز روی سیم‌های انتقال برق، بال‌های باز خود را به کمک قطرات باران شستشو می‌دهد. برای شکار، طعمه خود را از محل نشیمن‌گاه نظیر شاخه‌های خشک درختان یا سیم‌های انتقال برق تعیین و با پروازی آرام و بی‌صدا به آن در روی زمین حمله می‌کند. گاهی طعمه صیدشده را روی زمین می‌بلعد و گاهی به محل نشستن خود یا نزدیکی آن مراجعت می‌کند. اغلب از حشرات در اندازه‌های متوسط تا بزرگ و گاهی اوقات از دوزیستان، خزندگان و پستانداران کوچک‌جثه تغذیه می‌کند.

زادآوری:

جوجه‌آوری از اسفند و با تشکیل قلمرو یا در کلنی‌های کوچک آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش را در حفره‌های درختان و به ندرت در شکاف صخره‌ها یا ساختمان‌های قدیمی و دیوارها بنا می‌کند و آن را با پر، خاروخاشاک و سایر مواد گیاهی می‌پوشاند. معمولاً سه و گاهی تا پنج تخم بیضی کوتاه، صاف، صیقلی، سفید و به ابعاد 1/28 × 3/34 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها هفده تا نوزده روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد عریان، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. پرورش جوجه‌ها 30 تا 35 روز طول می‌کشد.

پراکنش و فراوانی

مقیم نواحی پست جنوب کشور از استان خوزستان تا شمال استان سیستان و بلوچستان است.

وضعیت حفاظت

در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.


مشاهدات اعضا:


نام: سبز قبای هندی
عکاس: مهتاب  احمدی
محل مشاهده: چابهار
تاریخ: 1398/11/25
نام: سبز قبای هندی
عکاس: فرشید صمیمی
محل مشاهده: میناب
تاریخ: 1398/11/19
نام: سبز قبای هندی
عکاس: نوید هرمزی
محل مشاهده: اهواز
تاریخ: 1399/11/18
نام: سبز قبای هندی
عکاس: امیر مدیری
محل مشاهده: هرمزگان
تاریخ: 1401/01/01
نام: سبز قبای هندی
عکاس: آرین اسعدی
محل مشاهده: جزیره قشم
تاریخ: 1400/08/29

         

کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد