|
|
|
|
|
آواز:
اسم علمی آن مشتق از کلمه پارازیت به معنی انگل و اشاره به زندگی انگلی آنها دارد و همچنین به عنوان اسکوای انگلی (Parasitic Jaeger) نیز شناخته می شوند. کلمه اسکوا skua از نام جزیره Skúvoy یکی از جزایر مجموعه فارو در شمال انگلستان و جنوب‌غربی ایسلند گرفته شده، جایی که تجمع زیادی از اسکواها ازجمله قطبی حضور دارند.
اسکوای قطبی 45سانتیمتر طول بدن، از لحاظ اندازه و جثه کوچک تر از اسکواهای دیگر است و به وسیله شاهپرهای میانی دمش که دراز و نوک تیز است، مشخص می‌شود. منقاری قوی و قلاب شکل دارند و سطح پشتی آنها قهوه ای پر رنگ است، سطح شکمی سفید و معمولا یک نوار سینه ای تیره رنگ دارد.
عکس از بشیر شریف‌نیا
از خانواده کم جمعیت اسکواها که با نام لاتین Stercorariidae می‌شناسیم، چهار گونه در مرزهای جغرافیایی ایران تاکنون مشاهده شده است که اسکوای قطبی یکی از گونه‌های به نسبت پرمشاهده در ایران بوده است. به طور کلی اسکواها پرندگانی دریازی هستند با جثه‌ای بزرگ که شبیه شکاری‌ها، با پرو بال تیره رنگ و بالهای باریک و زاویه‌دار، در پرنده‌های بالغ شاهپرهای وسطی دم معمولا دراز است. معمولا روی سطح آب به استراحت می‌پردازند. نر و ماده آنها همشکل است و روی زمین آشیانه می‌سازند. از ماهی، جوجه سایر پرندگان، جوندگان و بی مهرگان دریایی تغذیه می‌کنند.
از لحاظ رفتارتغذیه‌ای، انگل پرندگان دریایی دیگر است. بدین ترتیب که آنها را آنقدر دنبال می‌کند تا طعمه‌ای را که گرفته‌اند رها سازند. پرواز عادی آن زیبا و مداوم است، ولی درمواردی مانند شاهین‌ها پروازهایی بسیار سریع و تهاجمی دارند. اسکوای قطبی علیرغم اینکه دایره ترس کمی نسبت به انسان نشان می دهد ولی به ندرت به ساحل نزدیک می شود. از ماهی، جوجه سایر پرندگان، جوندگان و بی مهرگان دریایی تغذیه می‌کنند
در دریا و ساحل دیده می شوند و زمستانها در سواحل جنوبی ایران به نسبت فراوانند و به صورت مهاجر عبوری به تعداد کم در دریای کاسپین هم دیده می شوند. اردیبهشت ماه زمان مناسبی برای رکورد این پرنده زیبا در سواحل جنوبی دریای کاسپین بخصوص در دلتای رودخانه های بزرگ است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
