|
|
|
|
|
صدا:
آواز: 
طول بدن : 65 تا 78 سانتی متر
گستردگی بالها : 130 تا 165 سانتی متر
ویژگی های شناسایی:
غاز پیشانی سفید بزرگ غازی با جثه متوسط است که شباهت زیادی به غاز پیشانی سفید کوچک دارد اما به دلیل جثه بزرگ‌تر، حلقه سفید قاعده منقار که به ندرت تا جلوی پیشانی ادامه پیدا می‌کند و نبود حلقه چشمی زرد از آن متمایز می‌شود. در پرنده بالغ سر، گردن و روتنه خاکستری قهوه‌ای است. پوشپرهای روی دم سفید، دم تیره و در انتها نوار باریک سفیدی دارد. سینه نخودی قهوه‌ای، شکم و پهلوها خاکستری قهوه‌ای همراه با لکه‌های سیاه پهن و نامنظم بر روی شکم و مابقی سینه سفید است. منقار مایل به صورتی و پاها نیز نارنجی هستند. پرنده نابالغ منقار تیره‌تری دارد و فاقد حلقه سفید در قاعده منقار و همچنین فاقد لکه‌ها و نوارهای سیاه روی شکم است. هماهنطور که گفته شد نر و ماده این گونه از لحاظ ظاهری همشکل هستند و با تغییر فصل تغییراتی در ظاهر آن‌ها ایجاد نمی‌شود.
رژیم غذایی غاز پیشانی سفید بزرگ را مواد گیاهی به ویژه برگ‌ها، ساقه‌های هوایی، رونده و زیرزمینی، غده‌ها و دانه‌های گیاهان تشکیل می‌دهد.
زیستگاه:
مرغزارها و چمنزارهای نواحی پست، مزارع غلات، اراضی آیشی، استپ‌های باز، علفزارها و مصبهای وسیع در تالاب‌های شور زیستگاه مناسبی برای زمستان‌گذرانی این پرنده محسوب می‌شود.
عادات رفتاری و زیستی:
در خارج از دوره جوجه‌آوری پرنده‌ای اجتماعی است و نسبت به سایر غازها دسته‌های بزرگ تری تشکیل می‌دهد. معمولاً پرندگان جوان همراه با والدین خود به سرزمین‌های زمستان‌گذرانی وارد می‌شوند و در ابتدای دوره جوجه‌آوری جدید آن‌ها را ترک می‌کنند و ممکن است در پایان مجدد به خانواده خود ملحق شوند. پروازی نرم، سبک و پر صدا داردف به خوبی شنا می‌کند اما نسبت به سایر غازها خجالتی‌تر است و هنگام خطر به طور عمودی ز روی زمین به پرواز در می‌آید. معمولاً چندین کیلومتر را بین مکان‌های استراحت شبانه و تغذیه روزانه جابه‌جا می‌شود.
پراکنش و فراوانی وزمان مشاهده:
به طور معمول در آذربایجان و نواحی جنوبی دریای خزر و به تعداد کمتر در استان‌های خوزستان و فارس و به ندرت در سواحل شمالی‌ترخلیج فارس دیده می‌شود.
منابع:
داوطلبینی که در تهیه این معرفی همیاری نمودند:
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران