باشگاه پرنده نگری ایرانیان
اعضا
خانه پرندگان ایران وبلاگ
باشگاه پرنده نگری ایرانیان
سبد خرید جستجو اعضا زبان

پرندگان ایران سنقر تالابی معمولی

Text string:
QR Code:
Error correction:
Output format:
Border: modules
Scale: pixels per module
Version range: Minimum = , maximum =
Mask pattern: (−1 for automatic, 0 to 7 for manual)
Boost ECC:
Statistics:
SVG XML code:
نام فارسی: سنقر تالابی معمولی
نام انگلیسی: Western Marsh Harrier
نام علمی: Circus aeruginosus

ویژگی‌های ظاهری

طول بدن: 48 تا 56 سانتی‌متر

گستردگی بال‌ها: 115 تا 130 سانتی‌متر است

ویژگی های شناسایی:

سنقری درشت‌جثه با بدن کشیده و بال‌ها، پاها و دم بلند است. به واسطه جثه درشت‌تر، بال‌های پهن‌تر و فقدان لکه سفید در دمگاه از سایر سنقرها متمایز می‌شود. نر و ماده متفاوت (ماده اندکی بزرگ‌تر) و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده نر بالغ سر، پس‌گردن و سینه نخودی رگه‌رگه دارد. روتنه و پوش‌پرهای روی بال‌ها قهوه‌ای تیره است. انتهای شاه‌پرهای اولیه سیاه و مابقی بخش‌های بال‌ها خاکستری است که از سطح زیر بدن نیز دیده می‌شود. پرهای دم نیز خاکستری هستند. در پرنده ماده بالغ، رنگ عمومی بدن قهوه‌ای تیره است، سر و جلوی بال‌ها کرم رنگ و نوار چشمی تیره دارد که تا دو طرف گردن امتداد می‌یابد. پرنده نابالغ شبیه به پرنده ماده است، اما بدن به رنگ قهوه‌ای تیره است و پرهای پرواز رنگ‌پریده‌تر و معمولاً فاقد رنگ کرم در سر و جلوی بال‌ها است.

سنقر تالابی،دریاچه چیتگر- عکس از رهبر کوهی

ویژگی‌های زیستی

زیستگاه:

حاشیه آب‌های شیرین و لب‌شور کم‌عمق، راکد یا با جریان بسیار آرام و با پوشش متراکمی از نی‌ها، لویی‌ها و درختچه‌ها و گاهی اوقات علفزارها و زمین‌های زراعی را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند و از کوهستان‌ها، جنگل‌ها و درختزارها دوری می‌کند.

سنقر تالابی،قم،تالاب مره- عکس از نادیا خسروی

عادات رفتار و زیستی:

در خارج از دوره جوجه‌آوری اغلب منزوی است و به تنهایی یا در دسته‌های کوچک مهاجرت می‌کند. پرنده‌ای سبک‌بال با پروازی بسیار نرم و آرام است. برای شکار در ارتفاع کم پرواز می‌کند و در فاصله بال‌زدن‌ها، در حالی که بال‌ها را به شکل 7 بالاتر از سطح بدن نگاه داشته است، بال‌بازروی می‌کند و با حرکتی ناگهانی به طعمه‌اش یورش می‌برد. از گستره وسیعی از مهره‌داران خشکی‌زی و آبزی نظیر پستانداران کوچک، پرندگان، خزندگان، دوزیستان و ماهی‌ها، همچنین جانوران مریض و زخمی و لاشه آن‌ها و به ندرت از حشرات تغذیه می‌کند.

زادآوری:

جوجه‌آوری از اواسط اسفند تا اواخر خرداد و با تشکیل قلمرو یا به شکل کلنی‌هایی متشکل از چند آشیانه در حاشیه تالاب‌های وسیع با پوششی متراکم از گیاهان حاشیه‌ای نظیر نی‌ها و لویی‌های بلند و گاهی در مزارع غلات آغاز می‌شود. اغلب تک‌همسر و گاهی چندهمسر (یک نر با دو و به ندرت با سه ماده) است. آشیانه‌اش توده‌ای حجیم از ساقه‌های نی، لویی و شاخه‌های درختچه‌ها و درختان است که آن را روی توده‌های نی و لویی در آب‌های بسیار کم‌عمق، روی درختچه‌های حاشیه‌ای و گاهی اوقات روی زمین بنا می‌کند و درونش را با علوفه و ساقه‌های نازک می‌پوشاند. معمولاً چهار تا پنج و گاهی سه تا هشت تخم نیمه‌بیضی کوتاه، صاف، به رنگ سفید مایل به آبی و به ابعاد 8/38 × 1/50 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 33 تا 38 روز طول می‌کشد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. در حدود 35 تا 40 روزگی آشیانه را ترک می‌کنند، اما تا حدود 20 روز پس از آن همچنان وابسته به والدین هستند.


پراکنش و فراوانی

مقیم بیشتر تالاب‌های بزرگ کشور است و در طول سال در اغلب تالاب‌های نواحی جنوبی دریای خزر و برخی تالاب‌های استان‌های خوزستان، فارس و سیستان و بلوچستان دیده می‌شود. به علاوه در برخی تالاب‌های غرب کشور نیز جوجه‌آوری می‌کند.

سنقر تالابی،کردستان،مریوان،دریاچه زریبار- عکس از امیر مدیری

وضعیت حفاظت

در فهرست پرندگان حمایت‌شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.

 



مشاهدات اعضا:


نام: سنقر تالابی معمولی
عکاس: عباس محجوب
محل مشاهده: پشاپویه
تاریخ: 1397/08/08
نام: سنقر تالابی معمولی
عکاس: مهتاب  احمدی
محل مشاهده: چابهار
تاریخ: 1398/11/25
نام: سنقر تالابی معمولی
عکاس: نوید هرمزی
محل مشاهده: اهواز
تاریخ: 1400/07/26
نام: سنقر تالابی معمولی
عکاس: نوید هرمزی
محل مشاهده: انزلی
تاریخ: 1400/09/18
نام: سنقر تالابی معمولی
عکاس: امیر مدیری
محل مشاهده: چوکام
تاریخ: 1398/09/29

         

کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد