باشگاه پرنده نگری ایرانیان
اعضا
خانه پرندگان ایران وبلاگ
باشگاه پرنده نگری ایرانیان
سبد خرید جستجو اعضا زبان

پرندگان ایران کبوتر خاوری

Text string:
QR Code:
Error correction:
Output format:
Border: modules
Scale: pixels per module
Version range: Minimum = , maximum =
Mask pattern: (−1 for automatic, 0 to 7 for manual)
Boost ECC:
Statistics:
SVG XML code:
نام فارسی: کبوتر خاوری
نام انگلیسی: Yellow-eyed Pigeon
نام علمی: Columba eversmanni

ویژگی‌های ظاهری

طول بدن: 29 تا 31 سانتی‌متر

گستردگی بال‌ها: 60 تا 62 سانتی‌متر

 

ویژگی های شناسایی:

کوچک‌ترین کبوتر است و شباهت زیادی به «فاخته» دارد، اما نسبت به آن اندکی کوچک‌تر است. همچنین بال‌های بلندتر، سری با جلای زرشکی روشن و گردنی با جلای سبز دارد. رنگ سر و گردن و الگوی پروازش نیز تا حدی شبیه به «کبوتر چاهی» است، اما به واسطه فقدان نوار سیاه انتهای دم و نوار تیره حاشیه عقبی بال‌ها قابل تفکیک است. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ روتنه خاکستری مات، دمگاه خاکستری تیره و لکه سفید بزرگی در روتنه دارد. شاه‌پرهای اولیه تیره و پوش‌پرهای زیر بال‌ها خاکستری کم‌رنگ یا سفید است. منقار زرد مایل به سبز و در قاعده خاکستری مایل به آبی، چشم‌ها و حلقه دور آن‌ها زرد و پاها زرد مایل به قرمز گوشتی تا قرمز کم‌رنگ است. پرنده نابالغ شباهت زیادی به بالغ‌ها دارد، اما رنگ‌پریده‌تر و رنگ سینه قهوه‌ای روشن است و جلای رنگی زرشکی روشن و سبز در سر و گردنش دیده نمی‌شود.

عکس از وحید اشرفی

ویژگی‌های زیستی

زیستگاه:

در استپ‌ها، حاشیه زمین‌های پست، دره‌های واقع در مناطق کوهستانی تا ارتفاع 1500 متر و اغلب نزدیک به منابع آبی، باغ‌های قدیمی و حاشیه کشتزارها به سر می‌برد.

عادات رفتاری و زیستی:

به صورت گروهی و در دسته‌های کوچک دیده می‌شود و در سرزمین‌های زمستان‌گذرانی دسته‌های بزرگ‌تری تشکیل می‌دهد. اواسط روز روی درختان به استراحت می‌پردازد. کبوتری آرام و بی‌صدا است، به استثنای دوره جوجه‌آوری که آوازش شباهت زیادی به فاخته دارد. اغلب در اوایل صبح و نزدیک به غروب آفتاب در اطراف کشتزارها به تغذیه از توت، ذرت، غلات و سایر دانه‌های گیاهی می‌پردازد.

زادآوری:

جوجه‌آوری از اواسط اردیبهشت تا اوایل تیر و با تشکیل کلنی آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش توده‌ای از سرشاخه‌ها و شاخه‌های کوچک است که آن را به صورت سست و بی‌دوام در شکاف صخره‌ها، سوراخ‌های حفرشده توسط سبزقباها در دیواره‌های گلی، حفره‌های موجود در درختانی نظیر صنوبر، نارون، چنار و یا ساختمان‌های مخروبه بنا می‌کند. معمولاً دو تخم نیمه‌بیضی، به رنگ سفید و به ابعاد 27 × 37 میلی‌متر می‌گذارد. اطلاعات بیشتری از جوجه‌آوری این پرنده در دست نیست.

پراکنش و فراوانی

وضعیت این پرنده در کشور دقیقاً مشخص نیست. احتمالاً بومی کمیاب یا مهاجر کرانه‌های شمال شرقی کشور است. قبلاً در جنگل‌های حاشیه رودخانه‌های هریرود و تجن و سایر زیستگاه‌های مشابه در شرق خراسان جوجه‌آوری می‌کرد و در زمان مهاجرت در استان سیستان و بلوچستان دیده می‌شد.

وضعیت حفاظت

در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.


مشاهدات اعضا:


         

کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد