|
|
|
|
|
پرنده‌ای بزرگ با گردن و پاهای بلند، منقاری قوی و کشیده و دم کوتاه است. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ تارک سر، روتنه، بال‌ها و دم سیاه با جلای بنفش یا سبز مایل به آبی دارد. سینه قهوه‌ای تیره با جلای زرشکی، گردن، شکم و پوش‌پرهای زیر دم سفید، منقار سیاه و پوست ناحیه صورت خاکستری مایل به آبی است. پرنده نابالغ فاقد رنگ سیاه براق و به جای آن رنگ قهوه‌ای تیره مات دارد. همچنین کرک‌پرهای ناحیه گردن بلندتر و پرپشت‌تر است. قسمت زیر گردن و سینه سیاه با جلای بنفش یا سبز مایل به آبی دیده می‌شود.
نواحی گلی حاشیه رودخانه‌ها، مزارع شخم‌خورده و آبیاری‌شده و اعماق جنگل‌ها جایی که چالاب‌هایی از ریزش باران شکل گرفته باشد را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
اغلب به تنهایی، جفت یا در دسته‌های کوچک دیده می‌شود. شب را روی درختان بلند سپری می‌کند. در روزهای آفتابی روی جریان‌های هوایی گرم سوار می‌شود و به شکل دایره‌ای بال‌بازروی می‌کند. اغلب در نواحی دور از آب به تغذیه می‌پردازد و به ندرت برای تغذیه به آب نزدیک می‌شود. بیشتر از قورباغه‌ها، خزندگان، خرچنگ‌ها، نرم‌تنان و حشرات بزرگ و به ندرت از ماهی‌ها تغذیه می‌کند.
به طور اتفاقی در نواحی جنوب شرقی کشور (استان سیستان و بلوچستان) گزارش شده است.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران