باشگاه پرنده نگری ایرانیان
اعضا
خانه پرندگان ایران وبلاگ
باشگاه پرنده نگری ایرانیان
سبد خرید جستجو اعضا زبان

پرندگان ایران کلاغ جنگلی نوک ‌بزرگ

Text string:
QR Code:
Error correction:
Output format:
Border: modules
Scale: pixels per module
Version range: Minimum = , maximum =
Mask pattern: (−1 for automatic, 0 to 7 for manual)
Boost ECC:
Statistics:
SVG XML code:
نام فارسی: کلاغ جنگلی نوک ‌بزرگ
نام انگلیسی: Large-billed Crow
نام علمی: Corvus macrorhynchos

ویژگی‌های ظاهری

طول بدن: 46 تا 50 سانتی‌متر

گستردگی بال‌ها: 90 تا 120 سانتی‌متر است

ویژگی های شناسایی:

کلاغی درشت‌جثه با بدن یکدست سیاه که از نظر اندازه بدن حد واسط «غراب» و «کلاغ شرقی» است، اما به واسطه جثه کوچک‌تر و منقار ظریف‌تر از غراب‌ها و به واسطه بدن لاغرتر، دم بلندتر و منقار ضخیم‌تر که در نیم‌نوک بالا خمیدگی بیشتری دارد، از کلاغ شرقی تفکیک می‌شود. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ بدن یکدست سیاه با جلای ارغوانی روی بال‌ها و دم دارد. پرهای گردن و زیرتنه ته‌رنگ خاکستری دارند و قاعده آن‌ها سفید است، گوش‌پرها سیاه‌تر و براق‌تر بوده و در تضاد آشکار با پرهای دو طرف گردن به چشم می‌آیند. پرهای گلو کوتاه و نوک آن‌ها دوشاخه است (در کلاغ شرقی و غراب دراز و یک‌شاخه است). موی‌پرهای روی بینی انبوه و دراز است و تا حدود نیمه منقار امتداد می‌یابد (در غراب و کلاغ شرقی تا حدود ثلث منقار ادامه می‌یابد). دم ذوزنقه‌ای شکل دارد که در پرواز به خوبی نمایان است. چشم‌ها قهوه‌ای تیره و منقار و پاها سیاه هستند. پرنده نابالغ شبیه به بالغ‌ها است، اما دمگاه و زیرتنه خاکستری‌تر به نظر می‌رسد و پرهای این بخش‌های بدن تنک‌تر بوده و ساختار ضعیف‌تری دارند.

ویژگی‌های زیستی

زیستگاه:

در درختزارهای باز، جنگل‌های حاشیه رودخانه‌ها، پارک‌ها، باغ‌ها و همچنین درختزارهای حاشیه روستاها و شهرها به سر می‌برد.

عادات رفتاری و زیستی:

غلب به صورت جفت دیده می‌شود، در طول روز جفت‌ها از قلمرو خود دفاع می‌کنند، اما برای استراحت شبانه دور هم جمع می‌شوند و در این زمان دسته‌های بزرگی تشکیل می‌دهند. گاهی نیز به صورت مخلوط با سایر کلاغ‌ها دیده می‌شود. همه‌چیزخوار است و از هر نوع ماده غذایی قابل خوردن تغذیه می‌کند. همچنین بیش از سایر کلاغ‌های درشت‌جثه به کشتن و تغذیه از جوجه طیور اهلی مبادرت می‌کند.

زادآوری:

جوجه‌آوری از اواسط اسفند در درختزارهای باز و حاشیه جنگل‌ها آغاز می‌شود. تک‌همسر است و آشیانه‌اش توده‌ای حجیم از ساقه‌ها و شاخه‌های ضخیم است که آن را روی درختان بنا می‌کند و درونش را با مو و پشم می‌پوشاند. معمولاً چهار تا پنج و به ندرت شش تا هفت تخم نیمه‌بیضی، صاف، تا حدی صیقلی، به رنگ سبز آبی، با خال‌ها، لکه‌ها و خطوط قهوه‌ای مایل به قرمز مات و خاکستری و به ابعاد 7/29 × 5/42 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها هفده تا نوزده روز به طول می‌انجامد. جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. پرورش جوجه‌ها حدود 35 روز طول می‌کشد.

پراکنش و فراوانی

بنا به گزارش زارودنی به تعداد اندک در حاشیه هریررود در شرق خراسان، منطقه کاریز (شمال تایباد) و احتمالاً استان سیستان و بلوچستان جوجه‌آوری می‌کرده، اما نزدیک یک قرن است که گزارش موثقی از مشاهده این پرنده در این نواحی وجود ندارد.

وضعیت حفاظت

در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.


مشاهدات اعضا:


         

کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد