|
|
صدا:
آواز:
طول بدن: 20 تا 22 سانتی متر
گستردگی بالها: 33 تا 34 سانتی متر
ویژگی های شناسایی:
دارکوب سرسرخ دارکوبی با جثه به نسبت کوچک و سر گرد و منقار کوتاه است که تا حد زیادی به «دارکوب خالدار بزرگ» و «دارکوب باغی» شبیه است اما به دلیل داشتن جثه کوچک تر، تارک سر قرمز درخشان، رگه های سیاه فراوان در دو طرف سینه و پهلوها از آن‌ها متمایز می‌شود. پرنده بالغ پیشانی مایل به سفید و تارم قرمز درخشان دارد که در پشت سر کاکل کوچکی را تشکیل می‌دهد. نوار شاربی سیاه و ناقص است و به پس سر نمی‌رسد. روتنه سیاه و لکه‌های سفید بزرگی روی شانه‌ها دارد. بر روی شاهپرهای پرواز لکه‌های سفیدی دیده می‌شود که چهار تا پنج نوار طولی روشن را در امتداد بالها تشکیل می‌دهند. زیرتنه سفید و پهلوها رگه تیره دارد که به تدریج در رنگ قرمز شکم محو و در پوشپرهای زیر دم کاملاً قرمز دیده می‌شود.قرمزی تارک سر در پرنده ماده کمرنگ‌تر و به رنگ صورتی قرمز دیده می‌شود و بر خلاف نر تا پشت سر امتداد نمی‌یابد. پرنده نابالغ تا حدی شبیه به بالغ‌هاست ولی روتنه آن رنگ پریده‌تر دیده می‌شود. لکه قرمز روی سر مات‌تر و کوچک‌تر است و صورت، شانه‌ها، دو طرف سینه و پهلوها خال‌های قهوه‌ای دارد.هماهنطور که گفته شد نر و ماده این گونه از لحاظ ظاهری تقریباً همشکل هستند و با تغییر فصل تغییراتی در ظاهر آن‌ها ایجاد نمی‌شود.
رژیم غذایی دارکوب سرسرخ را حشرات و مواد گیاهی مثل بذر درختان و برخی میوه‌های نرم تشکیل می‌دهد و اغلب با منقار ظریف خود حشرات را بر روی تنه، شاخه و برگ درختان شکار می‌کند.
زیستگاه:
جنگل‌های پهن‌برگ و درختزارهایی با توده‌های مخلوط بلوط و ممرز، باغ‌های میوه قدیمی، پارک‌های بزرگ با درختان نارون و درختزاهای توسکا در حاشیه رودخانه‌ها و دشتهای سیلابی زیستگاه مناسبی برای این پرنده محسوب می‌شود.
عادات رفتاری و زیستی:
در خارج از دوره جوجه‌آوری پرنده‌ای منزوی است، نرها اغلب در قلمرو جوجه‌آوری خود باقی می‌مانند و سایرین برای خود قلمرو تغذیه‌ای تشکیل می‌دهند و از آن دفاع می‌کنند. رفتار و پرواز این دارکوب شبیه به دارکوب خالدار بزرگ است ولی به طور واضح بی قرار تر است و مدام موقعیتش را در شاخه‌های بالایی درخت تغییر می‌دهد و به همین دلیل دیدنش دشوار است.دارکوب سرسرخ کمتر از دارکوب‌های هم خانواده خود به سوراخ کردن درخت می‌پردازد.
زادآوری و تولید مثل:
از اوایل اردیبهشت ماه با تشکیل قلمرو، جوجه‌آوری در دارکوب سرسرخ آغاز می‌شود. در زمان زادآوری آشیانه خود را در حفره درختان می‌سازد. تک همسر است و معمولاً چهار تا هشت تخم می‌گذارد؛ بین 11 تا 14 روز طول می‌کشد تا جوجه ها از تخم بیرون بیایند.
پراکنش و فراوانی وزمان مشاهده:
دارکوب سرسرخ به طور معمول مقیم جنگل‌های بلوط غرب از جنوب آذربایجان تا استان فارس و به طور کمیاب مقیم کوه‌های کلیبر در شمال آذربایجان است.
منابع:
داوطلبینی که در تهیه این معرفی همیاری نمودند
پرندگان ایران
