باشگاه پرنده نگری ایرانیان
اعضا
خانه پرندگان ایران وبلاگ
باشگاه پرنده نگری ایرانیان
سبد خرید جستجو اعضا زبان

پرندگان ایران آبچلیک نوک سر بالا

Text string:
QR Code:
Error correction:
Output format:
Border: modules
Scale: pixels per module
Version range: Minimum = , maximum =
Mask pattern: (−1 for automatic, 0 to 7 for manual)
Boost ECC:
Statistics:
SVG XML code:
نام فارسی: آبچلیک نوک سر بالا
نام انگلیسی: Terek Sandpiper
نام علمی: Xenus cinereus

ویژگی‌های ظاهری

طول بدن: 22 تا 24 سانتی‌متر

گستردگی بال‌ها: 57 تا 59 سانتی‌متر

 

ویژگی های شناسایی:

آبچلیکی نسبتاً کوچک‌جثه است که به واسطه منقار بلند رو به بالا از دیگر کنارآبچرها متمایز می‌شود. نر و ماده هم‌شکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری با روتنه خاکستری قهوه‌ای همراه با لکه‌های سیاه در مرکز پرها و نیز دو نوار نامنظم پهن تیره در دو طرف روتنه دیده می‌شود. پیشانی، تارک سر و پس سر، گردن و بالاسینه رگه‌رگه و نوار ابرویی روشنی روی خط چشمی تیره کم‌رنگش دارد. حاشیه عقبی بال‌ها نوار سفید مشخصی دارد. زیرتنه سفید، پاها زرد مایل به نارنجی و منقار تیره است که در قاعده به نارنجی می‌گراید. در خارج از دوره جوجه‌آوری سر روشن‌تر و نوار ابرویی مشخص‌تر دیده می‌شود. طرح روتنه نامشخص و پوش‌پرهای روتنه فاقد تیرگی مرکزی هستند و حاشیه روشن دارند. همچنین سینه رنگ‌پریده با خطوط نامشخص به چشم می‌آید. پرنده نابالغ شبیه به بالغ‌ها در دوره جوجه‌آوری است، اما روتنه تیره‌تر و حاشیه پرها نخودی رنگ به نظر می‌رسد.

عکس از فرشید صمیمی

ویژگی‌های زیستی

زیستگاه:

زمین‌های پست گلی و شنی بین جزرومدی، پیکره‌های آبی ساحلی، مصب‌ها، دریاچه‌های داخلی، علفزارهای مرطوب و چمنزارهای غرقابی را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند و زمستان‌ها اغلب در نواحی جزرومدی سواحل و خلیج‌های کوچک دیده می‌شود.

عادات رفتاری و زیستی:

معمولاً دسته‌های کوچک ده تا پانزده تایی تشکیل می‌دهد. پروازی چابک، سریع و مستقیم همراه با بال‌زدن‌های تند دارد و اغلب در ارتفاع پایین بر فراز آب و نواحی گلی پرواز می‌کند. برای تغذیه، اغلب منقار خود را در گل و لجن حاشیه نواحی جزرومدی و پیکره‌های آبی فرو می‌برد و به جستجوی بی‌مهره‌ها می‌پردازد و معمولاً طعمه خود را قبل از بلعیدن به دقت در آب می‌شوید.

پراکنش و فراوانی

به فراوانی در طول سواحل جنوب کشور از استان خوزستان تا جنوب شرقی استان سیستان و بلوچستان و به ویژه در مانگروهای تنگه خوران زمستان‌گذرانی می‌کند. به صورت مهاجر بهاره و پاییزه در نواحی جنوبی دریای خزر نیز دیده می‌شود. همچنین به ندرت در زمان مهاجرت در سایر تالاب‌های غرب و مرکز کشور حضور می‌یابد. تعداد کمی از این پرنده تابستان‌ها در تنگه خوران و بندرعباس باقی می‌مانند، اما جوجه‌آوری نمی‌کنند.

وضعیت حفاظت

در فهرست پرندگان حمایت‌شده جهانی و ملی قرار ندارد.


مشاهدات اعضا:


نام: آبچلیک نوک سر بالا
عکاس: امیر مدیری
محل مشاهده: هرمزگان
تاریخ: 1401/01/01

         

کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد