|
|
|
|
|
صدا:
آواز: 
طول بدن: 58 تا 62 سانتی متر
گستردگی بالها: 95 تا 105 سانتی متر
ویژگی های شناسایی:
بزرگ ترین کبک ایران است. نرو ماده شبیه به هم هستند فقط پرنده نر بزرگ تر و دارای مهمیز (برآمدی سیخک مانند) روی تارسوس ها می باشد. تغییرات فصلی ندارند. پرندۀ بالغ دارای روتنۀ خاکستری با نوارهایی از خالهای بلوطی در پشت و رگه رگۀ طولی به همین رنگ در پهلوها است.
عکس از غلامرضا اصغری
طرح صورتی مشخصی متشکل از تارک سر و پس گردن خاکستری، گلو و نوار چشمی پهن سفید و نوارهای خاکستری پر رنگی در دو طرف گردن دارد. سینه خاکستری کمرنگ با لکه های سیاه، دو سوم طول شاهپرهای اولیه و تعدادی از شاهپرهای ثانویه سفید و نوک آنها تیره است و در پرواز به شکل لکۀ سفید بزرگی دیده می شود. دم در پرواز قهوه ای مات، در حاشیه بلوطی و پوشپرهای زیر آن سفید است. در پرندۀ ماده بدن کمرنگتر از نر است. پرندۀ نابالغ نیز شبیه به ماده است ولی نسبت به آن مات تر و الگوی سر و گردن نامشخصتر است.
عکس از غلامرضا اصغری
از برگ و میوه و ساقه و ریشه و پیاز گیاهان تغذیه می کند.
زیستگاه: بیشتر در ارتفاع 1800تا 3000 متری مناطق کوهستانی و در حد فاصل برف های دائمی و مرز رویش درختان زندگی می کند. و سعی می کند از این مرز پایین تر نیاید. کوهستان های با شیب های تند و با پوشش های بوته ای و علفی پرتگاه ها دره های عمیق و دارای لکه های برفی زیستگاه کبک دری است.
عادات رفتاری و زیستی: پرنده ای بسیار محتاط است اجتماعی نیست و اغلب در دسته های کوچک دیده می شود. بیشتر راه می رود و با سرعت بین تخته سنگ ها می دود. در هنگام مواجهه با خطر یا به سوی ارتفاعات بالاتر می دود یا به سمت پایین پرواز می کند و دم خود را به نحوی که پوشپرهای سفید زیر دمش آشکار گردد بالا نگه می دارد.
زادآوری و تولید مثل:دوره زادآوری از اواخر فروردین شروع می شود. تک همسر است و آشیانه خود را با علوفه و خز و پر در گودال های کم عمق در مناطق باز و روی زمین و یا پناه صخره ها بوته ها یا شکاف سنگ ها بنا می کند. بین شش تا هشت و گاهی ده تخم می گذارد. تخم ها بیضی شکل صاف و صیقلی به رنگ نخودی مایل به کرم با خال های قهوه ای مایل به قرمز و به ابعاد 45 در 65 میلیمتر است. دوره تفریخ تخم ها حدود 30 روز طول می کشد. جوجه ها پوشیده از کرک و مستقل از والدین هستند. در ابتدا در اطراف آشیانه می مانند و کم کم به سوی ارتفاعات بالاتر می روند. معمولا در زمستان در دسته های بزرگ تر دور هم جمع می شوند.
پراکنش و فراوانی وزمان مشاهده: معمولا در مناطق مرتفع رشته کوه های البرز و زاگرس پراکنش دارد.
منابع:
داوطلبینی که در تهیه این معرفی همیاری نمودند:
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
