|
|
|
|
|
قویی بزرگ‌جثه با بدن یکدست سفید و گردنی بلند و راست است. نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده بالغ، منقاری قوی دارد که ثلث جلویی آن سیاه و مابقی زرد است. پاها نیز سیاه هستند. پرنده نابالغ سر، گردن و روتنه خاکستری مایل به قهوه‌ای و گونه‌ها، گلو و جلو گردن مایل به سفید دارد. زیرتنه سفید و پهلوها خاکستری مایل به قهوه‌ای است. منقار سیاه با لکه صورتی چرک در نزدیکی نوک آن و پاها به رنگ خاکستری تیره دیده می‌شود.
عکس از سید حامد موسوی
گستره وسیعی از انواع زیستگاه‌های تالابی شامل دریاچه‌های وسیع و کم‌عمق با نیزارهای حاشیه‌ای، باتلاق‌ها، رودخانه‌های بزرگ و سواحل دریاها را به عنوان زیستگاه انتخاب می‌کند.
به آب‌هایی تا عمق حداکثر یک متر با بستری پوشیده از گیاهان نیازمند است و زمستان‌ها بیشتر در اراضی پست ساحلی، دشت‌های سیلابی و حتی کشتزارها به سر می‌برد.
در خارج از دوره جوجه‌آوری پرنده‌ای اجتماعی است و در دسته‌های بزرگ دیده می‌شود. پروازی قوی با گردن کشیده همراه با بال‌زدن‌های منظم و آرام دارد و در این هنگام صدای خاصی تولید می‌کند. برای تغذیه با معلق زدن و فرو بردن نیمه جلویی بدن درون آب از برگ‌ها، ساقه‌ها و ریشه گیاهان آبزی تغذیه می‌کند. گاهی نیز از علف‌های سطح زمین در بیرون از آب چرا می‌کند. همچنین در زمستان از باقیمانده محصولات زراعی در اراضی شخم‌خورده استفاده می‌کند.
با توجه به شرایط آب و هوایی در زمستان‌ها به تعداد بسیار متغیری به نواحی جنوبی دریای خزر مهاجرت می‌کند. گزارش‌هایی از حضور این پرنده در استان‌های غربی و فارس وجود دارد.
در فهرست پرندگان حمایت‌شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد
پرندگان ایران
