باشگاه پرنده نگری ایرانیان
اعضا
خانه پرندگان ایران وبلاگ
باشگاه پرنده نگری ایرانیان
سبد خرید جستجو اعضا زبان

پرندگان ایران شبگرد معمولی

Text string:
QR Code:
Error correction:
Output format:
Border: modules
Scale: pixels per module
Version range: Minimum = , maximum =
Mask pattern: (−1 for automatic, 0 to 7 for manual)
Boost ECC:
Statistics:
SVG XML code:
نام فارسی: شبگرد معمولی
نام انگلیسی: European Nightjar
نام علمی: Caprimulgus europaeus

صدا:

آواز: 

نام های دیگر

ویژگی های ظاهری

طول بدن:   26 الی 28 سانتی متر

گستردگی بالها : 57 الی 64 سانتیمتر

ویژگی های شناسایی:

شبگردی با بدن کشیده، بالها و دم بلند و سر بزرگ است که در نگاه اول شبیه به شاهین های کوچک یا  » کوکوی معمولی «  به نظر می رسد.  نر و ماده متفاوت و فاقد تغییرات فصلی هستند. در پرنده نر بالغ بدن از خاکستری نقر ه ای تا قهو ه ای مایل به خاکستری و خرمایی کمرنگ همراه با را ه راه عرضی و خال های قهو ه ای و نخودی تغییر نشان می دهد. سر بزرگ و تخت و منقار بسیار کوچکی دارد که در بین مو پرهای بلند اطراف منقار به سختی دیده می شود.  نوار گلویی سفید و لکه هایی به همین رنگ روی کتف ها دارد که تشکیل نوار مشخصی می دهند. سه لکه سفید روی شاهپرهای اولیه نزدیک به انتهای بالها و لکه های بزرگی به همین رنگ در انتهای پرهای کناری دم دارد. پرنده ماده شبیه به نر است ولی لکه های انتهایی بالها و دو طرف دم نخودی رنگ هستند و یا اینکه فاقد این لکه ها است. پرنده نابالغ شبیه به پرنده ماده ولی بدن روشنتری دارد.

 شبگرد معمولی، قنبرآباد- عکس از ایمان کریمی

ویژگی های زیستی

زیستگاه:

استپ ها و بوته زارهای باز در نواحی خشک و نیمه خشک، فضاهای باز درون جنگلهای سوزنی برگ، درختزارهایی با درختان صنوبر، غان، بلوط یا ترکیبی از سوزنی برگان و پهن برگان را ترجیح می دهد و از مناطق کوهستانی، جنگلهای انبوه و نواحی با پوشش گیاهی بلند نظیر نیزارها پرهیز می کند.  

عادات رفتاری و زیستی: 

شب فعال است و به استثنای زمان شکار در غروب یا طلوع آفتاب، اغلب شبها در نور چراغ ماشین ها دیده می شود ولی به کمک صدای منحصر به فردش می توان پی به حضورش برد. در طی روز به حالت قوز کرده روی شاخه های درختان و درختچه ها یا روی زمین به استراحت می پردازد. پروازی سبک، بی صدا و نامنظم دارد. حشر ه خوار است و بیشتر از شب پر ه ها و سوسک های در حال پرواز تغذیه می کند.

زادآوری: 

جوجه آوری از اوایل اردیبهشت و با تشکیل قلمرو در درختزارهای باز یا بوته زارهای کوتاه آغاز می شود. تک همسر است و آشیانه اش گودی بسیار کم عمق و کوچک بدون استفاده از مصالح روی زمین است.  معمولاً در نزدیک آشیانه قطعه چوب خشکی قرار می دهد که احتمالاً به عنوان نشانه ای برای یافتن محل آشیانه برای پرنده به کار می آید.  معمولاً دو تخم بیضی بلند، صاف و تا حدودی صیقلی، خاکستری مایل به سفید تا کم رنگ، با خط و خال های قهوه ای تیره تا قهوه ای مایل به زرد و به ابعاد 22.5 * 31.9 میلیمتر می گذارد. تفریخ تخمها 18 تا 21 روز به طول می انجامد. جوجه ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی توانمند و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. ممکن است پس از 13 روزگی پرنده نر پرورش جوجه ها را بر عهده گیرد و پرنده ماده اقدام به گذاشتن دومین دسته تخم کند. جوجه ها در 16 تا 18 روزگی پرواز می کنند و در 31 تا 34 روزگی مستقل می شوند.

پراکنش و فراوانی 

تابستا ن گذران معمول و مهاجر عبوری مناطق وسیعی از کشور است.

وضعیت حفاظت

در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.


منابع:

داوطلبینی که در تهیه این معرفی همیاری نمودند:

 


مشاهدات اعضا:


         

کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به باشگاه پرنده نگری ایرانیان می باشد